روایت مادر چشم به راه نه ؛ چشم به دری که سالها در را باز گذاشته
روایت مادر طلبه شهید مفقودالاثر جمشید جهانی اهل بهنمیر بابلسر را می خوانید که سالها چشم به دری بوده که آن را باز گذاشته تا شاید پسرش برگردد.
در ادامه قسمتی از وصیت نامه این شهید را می خوانید:
امت اسلام! هدفم از ابتدا خدمت به اسلام و کشور نوپای اسلامی بوده وهست. برای رسیدن به اهدافم لازم می دیدم به جبهه بیایم تا بتوانم با خون سرخ خود گوشه ای ازاین ریشه عمیق را آبیاری نمایم.
وصیتم این است که به وصیت شهدا عمل کنید. به آنچه آن سروران و بزرگواران تاریخ ساز و جاودانگان کفر برانداز، که شمع گونه برای ما روشن نموده اند عمل کنید.
به فرزندان و خانواده های شهدا سرکشی کنید ودر نبود فرزند، آنها را تسلی دهید. بر سر یتیمان دست نوازشی بکشید. آنچه را برای فرزندان خود می پسندید برای آنان بپسندید. آنان را برادرزاده های خود و در نهایت فرزندان خود بدانید و آنچه که رضای خداست عمل کنید.
خانواده های محترم! حوزه های علمیه را حفظ نمایید. آنچه که مایه شکست یک انقلاب می باشد، عدم توجه به مسئولیتمان است. دست عزیزانتان را بگیرید. فرزندانتان را یاری کنید.
امروز طلبه حقیقی کسی است که درس را در محضر استادان سالک و عارفان زاهد می آموزد. امروز محصل واقعی کسی است که در دانشگاه امام حسین(ع) خوب سنگر بسازد.
همسنگران و دوستانم! قدر مادرانتان را بدانید، والله حق دارند آنان بر شما.
