بار‌ها مجروح شد، اما عشق او به فداکاری در راه وطن باعث شد مجددا به جبهه برود
شهید اسکندر خواجه کولکی، اول بهمن ماه ۱۳۴۳در خانواده ای متدين در روستای بلوطك لندی از توابع شهرستان ايذه چشم به جهان گشود، رفته رفته دوران كودكی شهيد سپری گرديد، و در سن هفت سالگی در زادگاهش راهی دبستان شد، در تحصيل علم هوش سرشاری در يادگيری از خود نشان می داد، و از شاگردان ممتاز مدرسه بود.
پس از سپری نمودن دوران ابتدايی جهت ادامه ی تحصيل در يكی از مدارس شهر ثبت نام نمود، تحصیلاتش در مقطع راهنمایی مصادف شد با پيروزی انقلاب، در همان زمان ضمن شركت در فعاليت های مذهبی، اجتماعی به علت فهم و درك و آگاهی بسيار خوبی كه داشت، نسبت به انجام فرائض دينی و احكام اسلامی غفلت نورزید.
دوران راهنمايی را با موفقيت پشت سر گذاشت و وارد دبيرستان گرديد، در اين مرحله از تحصيلات، علی رغم مشكلات معيشتی ، با تلاش و كوشش فراوان ضمن فراگيری علم، فعاليت های خود را گسترش داد، و با هوشياری و آگاهی كامل در جهت پيش برد اهداف انقلاب و نظام مقدس جمهوری اسلامی فعالیت در انجمن اسلامی دبيرستان و پایگاه مقاومت را در برنامه های خود قرارداده بود و سالها در پايگاه ی مقاومت بسيج مسجد امام حسین علیه السلام حضور فعال داشته و روز و شب و عاشقانه در برنامه های مختلف بسيج فعالیت داشته.
با اتمام دوره دبيرستان، حضور يافتن در جبهه های حق عليه باطل را بر ماندن در شهرستان و در كنار خانواده ترجيح داد و مشتاقانه عازم خدمت مقدس سربازی شد و به رزمندگان تیپ ۴۸ فتح پیوست و تمام مدت خدمتش را در جبهه ها به مجاهدت پرداخت و در عمليات های والفجر۸ و كربلای۵ و چند عملیات پدافندی دیگر حضور داشت و در منطقه اروند، در بمباران شيميای دچار مصدوميت شيميایی و موج انفجار گرديد، ودر عمليات كربلای پنج نیز از ناحیه ی دست راستش مجروح گردید ، اما با وجود جراحت در بدن جبهه های نبرد را ترك نكرد، و هر بار پس از بهبودی نسبی درجبهه ها حضور مجدد یافت.
سرانجام ۶خرداد۱۳۶۶ درحالیکه روزهای پایانی خدمت را طی می کرد، و جشن عروسی اش برنامه ریزی شده بود، تقدیر بر این بود که در اردوگاه شهيد مصطفی مرادی در منطقه ی عمومی اهواز به فیض شهادت نائل آمد و پيكر مطهرش در روستای بلوطك لندی آرام گرفت.
فرازی از وصيت نامه: بار خدايا! عاجزانه از تو التماس مغفرت مي نمايم و از تو می خواهم كه گناهان مرا مورد عفو و بخشش خود قرار دهی. بارالها! تو خود شاهد بودی كه انگيزه ی من از انتخاب اين راه سخت عشق و ايمانم به ذات مقدس توست و همچنين به اسلام و سرور و سالار شهيدان حضرت امام حسين(ع) و علاقه ی فراوان به امام امت.
