پروژه‌ی هوشمند دشمن
آمریکا در دوران ترامپ با بهره‌گیری از دیپلماسی عمومی، راهبرد «اجتماعی‌سازی مذاکرات» را پیش گرفت تا با تأثیرگذاری بر افکار عمومی ایران، مردم را به ابزاری برای فشار بر نظام تبدیل کرده و زمینه عقب‌نشینی گفتمانی جمهوری اسلامی را فراهم کند.
سخنرانی ترامپ در عربستان با ارائه تصویری مثبت از کشورهای منطقه، تلاشی برای القای این پیام به مردم ایران بود که مشکلات داخلی ناشی از گفتمان انقلابی است، نه تحریم‌ها یا دشمنی خارجی.
کارشناسان آمریکایی سخنرانی ترامپ را طوری طراحی کردند که با لحنی ساده و فریبنده، اثر روانی عمیقی بر افکار عمومی ایران بگذارد و عملیات روانی موردنظر را اجرا کند.
در راهبرد اجتماعی‌سازی، تصمیم‌گیری‌های سیاست خارجی با فشار روانی جامعه و افکار عمومی، و نه صرفاً محاسبات راهبردی، شکل می‌گیرد.
آمریکا از طریق القای محرومیت نسبی و مقایسه تطبیقی با کشورهای منطقه، قصد دارد مقاومت را برای مردم ایران بی‌فایده جلوه دهد و جمهوری اسلامی را به امتیازدهی از درون وادار کند.
هدف اصلی پروژه آمریکا، ایجاد فشار اجتماعی درونی برای عبور از گفتمان مقاومت است؛ این فشار با ابزارهایی مانند القای ناکارآمدی داخلی، محرومیت نسبی و تطهیر الگوی توسعه کشورهای همسایه اعمال می‌شود.
توصیه می‌شود مسئولان، به‌ویژه تیم مذاکره‌کننده، مراقب انتقال منازعه به سطح اجتماعی باشند و تصمیمات را براساس اصول امنیت ملی اتخاذ کنند، نه فشار رسانه‌ای یا مطالبه‌سازی مصنوعی.
رسانه‌ها و نخبگان باید با تقویت روایت مقاومت و خودکفایی، از شکل‌گیری حس ناکامی و عقب‌ماندگی جلوگیری کنند و تعامل خارجی را بر پایه عزت و مصلحت واقعی پیش ببرند، نه فشار روانی از پایین.
