سیری در جنگ تحمیلی

ناکامی عراق در حمله مجدد به ایران و پس از آن ناکامی منافقین در حمله به ایران در چارچوب عملیات فروغ جاویدان، سبب شد صدام ناچارا قطعنامه 598 را در ۲۹ مرداد ۱۳۶۷ بپذیرد.

درحالی‌که خلأ ناشی از تحریم‌های جهانی علیه ایران، منجر به عقب‌ماندگی خودی در برابر دشمن شده بود و برتری عراق را در مسابقه افزایش توان و توسعه سازمان رزم روشن کرده بود، وضعیت جنگ علیه ایران تغییر کرد. به همین دلیل در گزارش کارشناسانه‌ای که به امام ارائه شد، میسر نبودن دست‌یابی به پیروزی، قطعی تلقی شده بود؛ چشم‌انداز تاریکی که ممکن بود جمهوری اسلامی مجبور به پذیرش شرایط ناگوار شکست باشد.

در پی نتایج حاصل از عملیات شکست حصر آبادان، روند همکاری ارتش و سپاه با استفاده از شکل جدیدی از تلفیق نیروها و اتخاذ راهبرد عملیاتی و تاکتیک‌های نوین رزمی آغاز شد که زمینه پیروزی‌های بعدی در عملیات‌های طریق‌القدس، فتح‌المبین و بیت‌المقدس و آزادسازی سرزمین‌های اشغالی میهن اسلامی را فراهم کرد.